Berichten van Eduard

Dag 10: een tand eruit geslagen…

Het was weer een enerverende dag op de helling van Elburg. Er is vandaag geen nieuwe gang in de boot geplaatst, maar de vorming van de derde gang is in een vergevorderd stadium, dus de gang zit erin (of toch niet?) Wim is de hele dag bezig geweest met het aftekenen van de mal, het uitzoeken van de juiste plaat hout, het aftekenen van het hout en het zagen en krombranden. De gang waar vandaag aan gewerkt is, is de langste van allemaal, met een lengte van 7,75 m. Met een stam van 8,20 m was het een kwestie van de kopscheuren in de stam omzeilen. De nieuwe gang zit nu in de brandstelling aan zijn nieuwe vorm te wennen.

Naast het vervangen van de gangen is er weer gewerkt aan een reeks bonusklussen. Diede en Emiel hebben het breeuwen en pekken van het voordek afgemaakt. Daarna zijn ze verder gegaan met afwerken van het nieuwe blokje op de waterbalk. Morgen kan deze ook weer teruggeplaast worden. Tijdens het breeuwen deden we ook een leuke ontdekking: wij hebben niet overal doorlopende dekplanken, want bij een aantal zit er een naad onder de waterbalk. Goed verstopt dus.

Marieke is verder gegaan met met het accudeksel en is nu zover dat de sleuven voor de veren in de zijkanten van de accudekselplankjes gezaagd kunnen worden. Daanaast is er verder gewerkt aan de koelspiraal en de kooien. Alle knelkoppelingen en buizen van de koelspiraal zijn goed schoongemaakt en er zijn vervangende stukken gebogen voor de lekkende delen met behulp van een pijpenbuiger die was geleend bij touwslagerij Deetman. Voor de kooien zijn nu de meeste vervangende houtjes op maat gemaakt en deze kunnen binnenkort in de carbobruin gezet worden.

Als laatste was er een tand uitgeslagen, de arme Trui moet het eventjes zonder beretand stellen, omdat de laatste door het anker erg was uitgesleten. Na het trekken van de tand is ook het rotte tandvlees verwijderd, zodat hier een paar nieuwe klosjes ingezet kunnen worden. Binnenkort wordt er een nieuwe kunsttand gemaakt om het gaatje op te vullen.

Van toeristen hebben we veel bekijks, maar we hebben ook onze eigen “muppets”. Twee mannetjes die hun boot naast Wim hebben liggen en van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat, gevraagd en ongevraagd commentaar komen leveren. De Stadler en Waldorf van Elburg…
Toeristen kunnen inmiddels ook doneren in onze donatiehuzarensaladebakje. Vanmiddag hebben we maar liefst €3,60 opgehaald. Zo komen we er wel! 😉

Dag 9: de laatste iroko gang is eruit!

Toen we vanmorgen op de helling kwamen troffen we de gang aan op de plaats waar we hem hadden achtergelaten, netjes in de brandstelling en klaar om kromgebrand te worden. Wim ging hier dan ook spoedig mee aan de slag en rond de middag was de gang krom. Hierna was het een kwestie van de gang op zijn plaats persen om de gaatjes voor de houtdraadbouten af te tekenen. Dit persen had nog wat voeten in de aarde, omdat de gang een beetje onwillig was.  Na een losgesprongen krikje konden eindelijk de gaatjes afgetekend worden.  De gang werd verwijderd en voorzien van gaatjes terwijl de inhouten werden ingesmeerd met heel veel tix (5 à 6 bussen per gang). Nu werd de gang er weer tegenaan gezet om definitief vastgezet te worden. Bij het vastzetten ging de gang nog een keer moeilijk doen door een scheur in zichzelf te creëren. Deze werd vakkundig opgevuld met lijm. Om de dag af te sluiten werd de laatste iroko gang eruit gehaald en de mal vastgeschroefd, klaar om afgetekend te worden voor de nieuwe gang.

SONY DSC

De gang wilde wat moeilijk op zijn plaats

SONY DSC

Er waren veel klemmen nodig

 


Ondertussen hebben Emiel en Diede de dag gespendeerd aan het waterdicht maken van het voordek. Gisteren was al een deel van stuurboord gebreeuwd, vandaag was de rest van het voordek aan de beurt. Bij het uithalen van de naden bleek een groot deel van het vlas te zijn vervangen voor zand, zelfs onder de pek. Aan het eind van de dag hoefden er nog maar een paar naadjes gedaan te worden, deze zijn morgen aan de beurt.

SONY DSC

Zo’n gang plaatsen trekt nog heel wat bekijks

Marieke heeft wederom de dag besteed aan het maken van nieuwe bunplankjes, ditmaal het rondschaven van de hoekjes en het gelijkschaven van de plankjes voor het accudeksel.

Tijdens de lunch hadden we zin in knakworstjes, maar helaas geen pannetje en kookplaatje. Een stukje ijzer om de blikjes samen te binden en de brander van Wim boden de uitkomst: zelden waren knakworstjes zo snel opgewarmd.




 

 

 

Dag 3: alles is stuk, nu nog fixen

Gisteren was dan eindelijk het stuwdruklager uit de boot. Na veel flexen, slaan en wrikken lieten de boutjes die we er extra in hadden gezet eindelijk los. De flex liep vast op de boutjes, dus makkelijk was het niet.

Vandaag was het dus tijd voor een nieuwe. Helaas makkelijker gezegd dan gedaan. Chris en Emiel gingen in de auto met het lager naar Hardinxveld-Giessendam. Daar het lager op de toonbank gelegd en gevraagd of ze een nieuwe hadden. Ergens achter in het magazijn vonden ze nog een oud model lager wat er wel wat op leek, maar het toch net niet was. Na een uitleg met de opengewerkte modellen in de showroom bleek dat er twee opties waren: een oud model lager met de flens van het huidige stuwdruklager of een compleet nieuwe homokineet + nieuwe model lager. Qua prijs was er niet veel verschil dus morgen maar alle maten opnemen dan hebben we binnen 2 weken een op maat gemaakte homokineet en nieuw lager.

Marieke is in de tussentijd bezig geweest met de schroefasafdichting. Wat langer dan nodig doordat de verkeerde documenten op de wiki stonden. Onderhoud hieraan is niet nodig, pas na 25 jaar of als de flensen op elkaar zijn gedrukt. Dat duurt nog wel even…

Vandaag hebben Wim en Eduard gespendeerd aan het maken van een mal voor en het zagen van het vlakdeel. Wim had eerder al onze geplande methode voor het maken van mallen afgekeurd, omdat ‘een mal gemaakt met dwarslatjes neigt naar digitale sampling en een analoge methode met een lijntje trekken langs een afstandsklosje veel nauwkeuriger is.’ Er was gisteren dus al fatsoenlijk materiaal gehaald en hiermee heeft Wim na veel meten een mal gemaakt. Tussendoor heeft Wim ook nog een aantal inhouten bijgeschaaft zodat deze beter uitstroken. Vervolgens hebben we met een aantal man de plaat hout voor het vlakdeel naar binnen gesjouwd en de mal erop geplaatst. Hierbij heeft Wim de mal zorgvuldig gepositioneerd om inperfecties in het hout te omzeilen. Omdat de kimnaad opnieuw gemodelleerd moest worden heeft Wim deze aan de hand van een aantal referentiepunten gerecontrueerd. Dit had nog wat voeten in de aarde, omdat de referentiepunten de scheve inhouten waren. Uiteindelijk is het vlakdeel gezaagd en naar buiten gebracht om deze morgen krom te kunnen branden.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

SONY DSCOLYMPUS DIGITAL CAMERA

Als extra bonusklusje stond het checken van de koelspiraal op de lijst. De motor lekte namelijk nogal veel koelwater en deze hellingbeurt is een mooie gelegenheid om te kijken. Nadat de uitlaatpakking los was kwam er lucht in het systeem waardoor het aan de andere kant, onderin de bun begon te druppelen. Van dichtbij kijken dus. Daarvoor moest eerst de dieseltank aan de kant. Die blijk je er met een paar man gewoon uit te kunnen tillen. Hij is bijzonder roestig dus voor die terug mag moet er eerst nieuwe menie en nieuwe verf op. In de spiraal, die vermoedelijk ruim 20 jaar ongwijzigd op z’n plek heeft gezeten, troffen we een gaatje aan op een plek waar twee bochten over elkaar schuren. Alle ‘knelsokken’ waarmee de pijpen aan elkaar zitten lekken ook een beetje dus die gaan we ook maar vervangen. De gamma hier had maar twee koppelingen en alleen loodvrije menie dus volgende week maandag wordt dit verhaal vervolgd…

SONY DSC

Op het eind van de dag moest er nog overhaast opgeruimd worden, omdat het begon te regenen. Na een paar dagen van slopen, breken en andere ellende komt nu eindelijk de periode van constructie, want na regen komt…

Dag 2: de boot is nu echt lek!

Dag 2 van het grootonderhoud zit er weer op en er is weer een goede voortgang geboekt. De kimgang, het buitenste vlakdeel en het stuwdruklager zijn succesvol verwijderd, hetzij soms in een beetje discutabele staat.

We waren rond half 9 weer op de helling voor een dag noeste arbeid, daar was Wim reeds Trui al aan het inspecteren. We gingen aan de slag om de laatste doppen van de kimgang en het vlakdeel te verwijderen en gingen spoedig over tot het verwijderen van de houtdraadbouten en nagels zelf. Waar wij de nagels voldoende vrij hadden gemaakt om deze er met een nijptang uit te kunnen trekken, werd dit door Wim afgekeurd en kregen wij een speciaal gemodificeerd breekijzer overhandigd. Toen we alle bouten en nagels uit de kimgang dachten te hebben verwijderd gingen we met hamers en breekijzers aan de slag om de gang eruit te tikken. Er bleken nog enkele stukken ijzer in de gang te steken en na deze geëlimineerd te hebben kwam de gang er netjes uit. Na het verwijderen van de gang bleken twee kopbanden en een zitter rot te zijn en deze zullen vervangen worden. Hierna zijn we overgegaan tot het schoonkrabben van de contactvlakken van de inhouten en het losbouten van het vlakdeel. Dit laatste koste wat meer moeite daar er een aantal moeilijk traceerbare boutjes in zaten en de draadeinden die de zwaardbolder op zijn plaats houden ook een obstakel vormden. Na alles verwijderd te hebben en het vlakdeel in tweeën gezaagd te hebben was de weg vrij gemaakt voor het nieuwe hout. Op het eind van de dag hebben we nog even het nieuwe hout bekeken, zodat we weten wat voor vlees we in de kuip hebben.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Ondertussen hadden Emiel en Diede zich met de haakse slijper op het stuwdruklager gestort. Na enkele uren noeste arbeid kwam het apparaat er eindelijk uit (hetzij in diverse stukken). Toen kwam ook een oorzaak voor het vastzitten naar voren: twee extra inbusboutjes die Wim er eens had geplaatst om het lager extra op de schroefas te zekeren.

Morgen maar eens mallen gaan maken en daarnaast proberen een nieuw stukdruklager te regelen.

Dag 1: alles loshalen

De eerste echte klusdag zit er weer op. En na een lange dag hard werken zitten we op de camping onder het genot van een biertje of andere verfrissing het avondeten te bereiden.

We waren vanochtend tussen half 8 en half 9 (afhankelijk van de persoon) opgestaan en rond 9 uur aangekomen op de helling. Daar waren Diede en aantal mannen van de helling, Trui al klaar aan het maken voor het hellingen. Diede had de nacht op Trui doorgebracht, omdat er weer een lek was ontdekt en we niet wilden dat Trui voor de helling zou zinken.

Na wat gemanouvreer en een aantal pogingen lagen we mooi boven de hellingkarren en werden het water uitgetrokken. De kaarplaten werden verwijderd en de kimnaad werd voorzien van een gat om de voorhoos te legen. Onder het genot van een kopje koffie keken we vervolgens toe hoe het personeel van de helling de boot voor ons schoonspoot. De taken werden verdeeld en we gingen aan de slag.

SONY DSC

Kees en Pim gingen aan de slag om de schippers- en matenkooi te verwijderen, na aantal uren en een hoop gesteun en gezucht kwamen deze er in een aantal delen uit.

 

SONY DSC

Diede en Emiel hebben de dag gespendeerd aan het verwijderen van de stuwdruklager, zodat deze gereviseerd kan worden. Er waren tal van pogingen en technieken ondernomen om het ***ding eruit te krijgen en uiteindelijk is het nog niet gebeurd. Maandag maar eens met Wim overleggen hoe we de lager eruit krijgen.

 

SONY DSC

 

 

 

 

 

 

 

 

Marieke en Eduard hebben de dag gespendeerd aan het verwijderd van doppen zodat de houtdraadbouten makkelijk verwijderd kunnen worden. Na de lunch kregen ze ondersteuning van Pim en Kees die inmiddels klaar waten met de kooien. Aan het eind van de dag kregen we van een bezoeker nog een tip met een gatenzaag en een mal die je erop spijkert om de doppen er makkelijker uit te krijgen, deze zullen we maandag maar eens toepassen voor de laatste doppen.

SONY DSC

 

 

 

 

 

 

 

 

Na een beetje opgeruimd te hebben is het nu eindelijk weekend.

Meer kromhouten

Woensdag 8 mei zijn Johan en ik weer langs houthandel Van Dijk in Laren geweest om de rest van de inhouten uit te zoeken. Een tijdje terug hadden we drie extra mallen gemaakt, voor één nieuw inhout bleek nog voldoende hout op zolder te liggen dus met twee mallen in de trein togen we richting Laren. Eenmaal daar aangekomen hebben we een paar uur over de stapel hout geklommen om de juiste stukken hout uit te zoeken. Tevreden met de keuze lieten we een werknemer die erg handig is met een vorkheftruck de stukken eruit halen. Hieronder is een filmpje te zien van de laatste krommer die uit de stapel wordt getrokken:

Nog een foto van de eerste krommer die uit de stapel wordt gehaald:

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Een laatste keer de mallen op de krommers leggen bevestigd dat we de juiste stukken hebben:

OLYMPUS DIGITAL CAMERA OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

Om onszelf tijdens de restauratie wat tijd te besparen laten we de krommers al op breedte zagen door een zagerij in Lienden. De stukken hout die aan weerszijden van het stuk voor het inhout overblijven zullen in platen van 84 en 53 mm worden gezaagd. De houthandel zal de krommers naar zagerij brengen en het plan is dat we zelf de gezaagde delen met een aanhanger ophalen en naar de helling in Elburg brengen.

Alle inhouten zijn nu uitgezocht en besteld, nu moeten we binnenkort alleen nog even naar de Almenum Houtcompagnie In Harlingen om een definitieve keuze te maken voor een plaat voor het vlakdeel.