Groot onderhoud zomer 2013

Trui bestaat voor een groot gedeelte uit eikenhouten- en iroko- planken (‘gangen’), die zijn vastgezet tegen dikke stukken krom hout ‘inhouten’ die feitelijk het karkas van het schip zijn. Na 25 jaar zijn deze ‘gangen’ dusdanig weggerot dat er speling ontstaat tussen deze planken. Hierdoor wordt het steeds lastiger de boot waterdicht te houden. Momenteel is een belangrijk deel aan de bakboord voorkant en onderkant van de boot (‘vlakdelen’) in deze slechte staat en dient dus vervangen te worden.

Het vervangen van deze delen gaat in juli en augustus 2013 gebeuren. Een groep vrijwilligers zullen samen met een scheepstimmerman de ‘gangen’ en ‘vlakdelen’ één voor één vervangen. Ook zullen er vier inhouten worden vervangen omdat deze ook rot zijn. Deze restauratie zal gebeuren op een helling in Elburg. De restauratie zal in totaal 3 tot 4 weken fulltime in beslag nemen.

Op deze webpagina houden we iedereen op de hoogte van de voortgang omtrent het groot onderhoud. Heb je nog vragen of wil je ons helpen? Neem dan contact met ons op via voorzitter@bu130.nl.

Klussers bedankt & hout wordt tafel

Gisteravond was er weer een leuke botteravond op de soos. Dé ideale gelegenheid om de eerstejaars uit te leggen hoe het nou in zijn werk gaat, de komende inschrijfweekenden weer wat voller te krijgen, het fust Texels Skuumkoppe leeg te drinken, én natuurlijk om het Groot Onderhoud van afgelopen zomer nog eens extra aandacht te geven.

Na de enthousiaste presentatie van Marie-Louise over alle gave aspecten van het meezeilen met Trui gaf Marieke een uitleg over het verschil tussen de VVT en Stichting en wie wat zoal doet. Aansluitend werd direct verteld wat er afgelopen zomer is gebeurd: de 4 iroko gangen, een vlakdeel en 4 inhouten vervangen in 22 klusdagen tijd met behulp van Wim en vele klussers.

Alle aanwezige klussers kregen daarvoor ook een mooi bedankje: voor zij die langer hebben geklust een stuk iroko gang met een foto van de zichzelf erin. Voor hen die een paar dagen zijn komen klussen een mooi kapstokje, uiteraard ook van een iroko gang. Daarnaast zitten in alle bedankjes de oude spijkers verwerkt die we uit de gangen hebben getrokken afgelopen zomer.

P1040065

Wouter kwam pas later op de avond, dus staat niet op de foto. Emiel, Bram, Joram & Moritz waren vanavond helaas niet aanwezig maar zijn welkom om ook hun cadeautje op te komen halen de komende weken!

Boven de groep klussers zie je ook de mooie trofee hangen die ook gisteravond is onthuld. Dit zal ons en alle Bolkers nog voor lange tijd herinneren aan het grootse klusproject.

Over vandaag valt er ook nog iets leuks te melden: we hebben onze laatste 2 grote planken hout verkocht! Deze hartdelen waren niet geschikt om er nog een gang van te maken. Een meubelmaker in Delft, Joris Jansens, leek het echter wel wat en gaat er mooie tafels van maken. Daarvoor is vanmorgen eerst het hout in planken van een meter of 3 gezaagd.

Hout in stukken gezaagd

Aangezien we toch in de opslag waren gelijk even de restanten van de dosse delen nog uitgezocht, zodat deze ook binnenkort door d koper kunnen worden opgehaald. Verder hebben we nu alleen nog relatief smalle stukken hout over en vele stukken kromhout. Wellicht kunnen we er in de toekomst nog iets mee doen..

Op zoek naar de andere dosse delen

Trui ligt weer in het water!

Afgelopen maandag (12 augustus) is trui weer het water ingegaan. Vele toeschouwers hadden zich op de kant verzameld en voor Emiel, Diede, Johan, Eduard, Kees en ikzelf (Wouter) was het allemaal bijzonder spannend. Uiteraard kwam er water in de boot naar binnen, maar de nieuwe delen waren droog. Naar verluid moet de boot zo’n twee weken dichttrekken voordat hij weer waterdicht is, dus de kleine stroompjes en druppels lijken niet meer dan een logische gevolg van het droogstaan van de boot.

Momenteel zijn Emiel, Diede, Johan en Kees aan boord om maten- en schippers-kooien te maken en af en toe de pomp aan te zetten. Morgen gaan Eduard en ik op weg naar Elburg om spullen te brengen en op te halen. De Stichting is bijzonder blij met hoe het groot onderhoud is verlopen en zijn alle helpende handen en de Stichting Elburger Botters erg dankbaar.

Dit bericht wordt mogelijk later nog uitgebreid en betreft nu alleen een korte statusupdate

Dag 19: Trui onder schoonheidsbehandeling

Nadat wij Johan uit de tent hadden gesleurd, was het tijd weer verder te gaan met het afwerken van de boot. Als erkende schoonheidsspecialisten zijn wij te werk gegaan.

Wouter aan het pekkenZo hebben Diede en Wouter gepekt. Eerst werden de naden aangeslagen en daarna opnieuw gepekt Diede en Wouter kwamen tot de conclusie dat je bij pekken altijd een extra hand nodig hebt. Je hebt namelijk altijd een spatel (1), een brander (2) en een pekvoorraadhouder (lepel of plankje) (3) nodig. Waar Wouter koos voor 1 en 3 koos Diede voor 1 en 2.

Kees was ondertussen bezig met het verbouwen van het vooronder. Wat daar binnen precies gebeurde was voor de buitenstaanders wat onduidelijk. In de praktijk kwam het er op neer dat Kees probeerde de maten- en schipperskooi om de nieuwe inhouten heen te vormen. Deze waren nogal dik.

Eduard heeft gepoogd een kaarsrechte waterlijn te trekken. De huidige waterlijn ligt lager dan de vorige, die altijd omhoog kruipt, en lijkt, afgezien van een klein golfje, bijna recht. De nieuwe kluscom (Johan) plaatste ondertussen wat extra bouten in de boot (en lijmde bijna zijn mond aan elkaar door zijn bebloede vinger met lijm in zijn mond te steken).

Aan het eind van de dag was het tijd voor de crème de la crème: twee laagjes lijnolie. Vanavond is Joram ons komen versterken. Het leverde in ieder geval bier en zakken chips op en morgen hopelijk ook nog wat nuttigs voor de boot.

Dag 18: Drie verschillende boten

Vandaag heeft Wim zijn laatste klussen afgerond. Hij heeft zijn spullen ingepakt en is samen met Johan een rondje over de boot gaan lopen om te kijken wat er komende jaren moet gebeuren aan onderhoud. Wij willen vanaf hier Wim hartelijk danken.

Het feit dat Wim klaar was, betekende voor ons dat er gebreeuwd en gepekt moest worden. De naden van de nieuwe stukken zijn inmiddels gebreeuwd en deels gepekt. Binnen is ondertussen gecarbo’t.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

De schakel

Verder was er een leuke afwisseling. Van een willekeurige local (Jan uit Haarlem) kregen wij een schakel aangeboden (kleine zeilboot). Vandaag zijn we de schakel wezen ophalen en deze bleek in redelijke staat.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

De punter

Terwijl wij bezig waren met het dichtmaken van onze eigen boot, troffen wij, in de koffiepauze, een gezonken punter aan (een hele smalle kleine boot). De verantwoordelijk jongeman uit Elburg was blij dat wij onze dompelpomp (9000L per uur) er even in hingen.

De komende dagen zullen weinig spectaculair zijn, want de grote klussen zijn afgerond. Morgen en overmorgen wordt alles afgebreeuwd en gepekt en naar verwachting glijden wij maandag het water in.

Dag 17: Die zitter zit er in

Vandaag zijn er inhouten geplaatst. De kopband, die Wim gisteren aan het eind van de middag afmaakte, werd ’s ochtends geplaatst en was om half zes definitief afgebout. Dit duurde zo lang doordat een lang draadeind moest worden vastgezet onder het, gisteren afgeschilderde, witte voorstevenbeschermijzer. De extra zitter, die wij aan stuurboord zouden plaatsen, kon binnen iets meer dan een halve dag worden gemaakt en geplaatst.

Ondertussen probeerden we aan de voorkant de boot enigszins droog te houden door een tent tegen de regen te bouwen en tussen de nieuwe gangen te breeuwen. Tegelijkertijd moesten er ook zogenaamde ‘keernagels’ worden gemaakt en geplaatst. Keernagels zijn houten pennen die op de kopse kant van de breeuwnaad worden geplaatst om te zorgen dat er geen water in de breeuwnaad komt. Aan het eind van de dag, ditmaal zijn wij al om kwart voor zes opgehouden, was het grootste deel van de bakboordboeg gebreeuwd. Morgen kunnen we dit afpekken en de rest breeuwen.

De hele dag stond in het teken van de regen, waardoor de pizzeria, inclusief dicht dak, een goede manier was de dag te beëindigen.

Kees aan het breeuwen

Kees aan het breeuwen

Wim op de door hem gemaakte zitter

Wim op de door hem gemaakte zitter

Dag 16: een inhoudelijk stukje over een gangbaar onderwerp

Op de foto hierboven staan de hellingkarren die we vandaag onder de boot hebben getrokken. Meer hierover later in dit stukje.

Ook vandaag is er weer noeste arbeid verricht aan de botter. Vandaag is er een extra zitter aan bakboord geplaatst op de plaats waar eerst het epibreerhoutje zat dat alleen de kimnaad bij elkaar hield. Daarnaast is de nieuwe kopband op maat gemaakt en kan deze morgen op zijn plaats worden geschroefd.

Naast de inhouten zijn er nog tal van andere klusjes gedaan. Wouter heeft een stabiel platform voor de accu’s gecreëerd uit de oude bunplankjes, verder heeft hij de treeplank aan bakboord beter vastgezet, zodat hier niet meer over gestruikeld kan worden. Daarnaast heeft Wouter een korte cursus splitsen gekregen en heeft zo een nieuwe zwaardval gecreëerd. Vervolgens is de val met zeer veel moeite weer op het zwaard geplaatst, dit doordat een dikke splits moeilijk door een klein gaatje past. De zwaarden hangen weer mooi aan de boot.

Om de laatste bouten voor de nieuwe inhouten te kunnen plaatsen moest de voorste hellingkar verwijderd worden. Hiervoor is de boot voor op vele steuntjes geplaatst en is de hellingkar weggerold.

Diede heeft vandaag een nieuwe borgring op de schroef geplaatst, daar de oude enigszins gaar was. Hij is een uur bezig geweest de nieuwe borgring uit te vijlen, omdat Drinkwaard wederom geen borgring in de juiste maat had. Eduard heeft de nieuwe beretand op zijn plaats gezet en een klosje gemaakt voor het slemphout. Morgen kan het zaakje afgewerkt worden en kunnen er een aantal metalen strips worden geplaatst om verdere slijtage tegen te gaan.

Dag 15: Een boot met inhou(d)t

Terwijl in Delft werd opgemeten of wij onder de brug door zouden passen, was het in Elburg tijd om het eerste inhout in de boot te plaatsen. Zoals te verwachten met een scheepstimmerman van klasse had Wim het inhout in een keer goed op maat en pas geschaafd. Na het vormen kwam het vastbouten, het inhout werd aan de achterzijde bekleed met tix en tewijl Johan en Kees het inhout op zijn plaats houden boort Wim van buiten de gaten en bout hem vast. Na het eerste inhout was ook het tweede aan de beurt, dit is een extra zitter aan bakboord. Vandaag is deze op maat gemaakt en morgen wordt deze geschuurd en geplaatst.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAOLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

Ondertussen werd door Wouter, Emiel en Diede de dieseltank teruggeplaatst en weer vastgezet. Hierna heeft Wouter met ingewikkelde hevelconstructies en jerrycans de tank weer gevuld met de diesel die tijdelijk in speciebakken was opgeslagen. Eduard was tegelijkertijd bezig met het maken van een nieuwe beretand. Door alle scheve vlakken op het apparaat was het een hele klus de afmetingen over te tekenen op het nieuwe stuk hout. Hierna was de ruwe vorm met de lintzaag snel gecreëerd en kon het pas maken beginnen, dit heeft de rest van de middag gekost. De tand kan morgen afgewerkt en geplaatst worden.

Diede en Emiel hebben tierend het nieuwe stuwdruklager geplaatst. Om het lager op zijn plaats te krijgen moest de klem van het lager uit elkaar geduwd worden. Dit kon door de bouten er van de andere kant dan normaal in te draaien, tegen een metalen plaat die we uit de oud-ijzerbak hadden gehaald. Nu zit het lager vast op de as en hoeft morgen alleen nog de homokineet tussen de keerkoppeling en het lager te worden vastgezet.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Na een maaltijd van shoarma en Joram te hebben gestrikt om te komen klussen is het nu tijd om te gaan pitten.

Tot morgen!

 

 

 

Dag 12, 13 en 14: Laptop, lager en liggen in het gras

Voor de nieuwe week komt er nieuwe klushulp. Vandaag is Wouter uit Delft gekomen met een hoop extra klusspullen en een werkende laptop. Dus we kunnen (voorlopig) weer stukjes typen voor op het blog. Dus dat doen we dan maar.

We beginnen maar waar we mee geëindigd zijn. Vorige week donderdag is de derde gang erin gezet. ’s Avonds heeft Wim de laatste gang al in de brandstelling gezet zodat deze vrijdag gebrand kon worden. Dat ging bijzonder snel. Vrijdag is de gang namelijk gebrand, gepast en erin gezet. Aan de buitenkant zag het er toen uit alsof we klaar waren. Maar we gingen meteen verder met de inhouten eruit slopen. Aan het eind van de dag is het eerste nieuwe inhout al grotendeels tot zaagsel gemaakt met Wims kettingzaag, want er zit nog best een hoop onnodig hout aan zo’n boom.

Het nieuwe stuwdruklager is ook een stukje lichter gemaakt dan toen we hem kregen. We hebben namelijk besloten om de extra borgboutjes die Wim ooit in de vorige gezet had, in verbeterde vorm weer terug te zetten. Hiervoor moesten er wel twee gaten geboord worden, en schroefdraad erin getapt worden. Dit werd natuurlijk gedaan door twee personen die nog nooit een draad getapt hadden en die dat mochten oefenen op een ding van ruim €1100. Best spannend… Maar het lijkt wel gelukt te zijn. De draad is getapt, het lager is nog heel en de M12-bouten van A4 RVS die bij het lager zaten passen erin. Maandag maar eens kijken hoe het lager in de boot past.

Vrijdag en zaterdag was er ook extra klushulp: Stefan en Marie-Louise kwamen vrijdag en zaterdag om mee te helpen en ze namen zaterdag Moritz ook mee. Er was ook nog genoeg te doen. Stefan is op de warmste dag van het jaar in onze sauna (vooronder) bezig geweest een zitter eruit te slopen en Marie-Louise heeft de schildertaakjes van Marieke overgenomen en heeft samen met Eduard de stuurboorddekennaad gebreeuwd.

Chris heeft (samen met Johan) voor hij weer burger ging spelen nog even de koelspiraal in de bun geplaatst. Op zaterdag is de koelspiraal weer gevuld met koelwater en op de motor aangesloten, dus voor een werkende aandrijflijn mist nu alleen nog de dieseltank, de accus’s, de homokineet en het stuwdruklager. Oh ja, we moeten ook niet vergeten het borglijntje van de schroef af te halen en weer diesel in de tank te stoppen.

Zondag was het lekker rustig op de camping. Alleen Johan en Kees bleven achter en het was erg saai.

Dag 11: De boot wordt weer heel.

De boot begint weer steeds meer een geheel te vormen. Emiel en Diede hebben vandaag hun projectje op het voordek afgerond, na lang schaven, schuren en kloppen zit de waterbalk eindelijk weer op zijn plaats. heeft Emiel nog een laatste krachtinspanning geleverd om de bouten extra hard aan te draaien.
Inmiddels zit de derde gang ook op zijn plek. Het is de grootste van het hele schip geworden. Deze gang is namelijk uit één stuk gemaakt in tegenstelling tot de twee delen iroko die hij vervangt. Het krombranden ging vrij soepel waarna we hem op zijn plaats hebben gezet. Bij het passen waar de bouten moeten komen paste de gang aan de achterkant niet perfect tussen de deken en de oude gang. Wim merkte echter op dat hij nog 5 millimeter naar voren zou schuiven en dan perfect zou passen. En zo geschiedde. Met een Hamer past alles.
De tixophaltecrisis: blijkbaar waren 24 bussen tix niet genoeg… Chris en Emiel zijn in de auto gestapt om bij de Bouwmaat in Zwolle de tixophaltevoorraad op te maken. Ze vroegen zich wel af wat wij met 46 bussen moesten doen. Een boot fixen dus. Daarna naar Urk om het stuwdruklager op te halen. Het lijkt zowaar te passen!
Johan en Chris zijn bezig geweest de koelspiraal weer in elkaar te schroeven. Dat bleek meer werk dan gedacht. Het ding bestaat uit vier stukken pijp die aan elkaar gezet zijn met knelsokken. Daaraan hebben we twee stukken toegevoegd om de doorgesleten delen te vervangen. Het geval in de bun stoppen lukte. De koppelingen aandraaien lukt ook. Toen die vastzaten bleken er bijzonder veel plekken te zijn waar de verschillende bochten over elkaar schavielen. Als je daar wat aan probeerde te doen werd het op tien andere plekken erger. Dit frustrerende klusje hebben we tegen vieren opgegeven en morgen kijken we er met een frisse blik naar waarna we de boel in drie tellen in elkaar schuiven; ofzo…
Mocht u de komende dagen minder van ons lezen dan komt het doordat de bovenste rij toetsen van Eduards laptop niet functioneert, de e-toets van Pims laptop kapot is, de Ipad van Kees van Steve Jobs geen foto’s mag uploaden en de campingwifi steeds minder van zich laat horen. Wij zullen echter ondanks deze eenentwintigste-eeuwse toestanden ons uiterste best blijven doen u, de trouwe lezer, op de hoogte te blijven houden over onze negentiende-eeuwse dame.

Dag 10: een tand eruit geslagen…

Het was weer een enerverende dag op de helling van Elburg. Er is vandaag geen nieuwe gang in de boot geplaatst, maar de vorming van de derde gang is in een vergevorderd stadium, dus de gang zit erin (of toch niet?) Wim is de hele dag bezig geweest met het aftekenen van de mal, het uitzoeken van de juiste plaat hout, het aftekenen van het hout en het zagen en krombranden. De gang waar vandaag aan gewerkt is, is de langste van allemaal, met een lengte van 7,75 m. Met een stam van 8,20 m was het een kwestie van de kopscheuren in de stam omzeilen. De nieuwe gang zit nu in de brandstelling aan zijn nieuwe vorm te wennen.

Naast het vervangen van de gangen is er weer gewerkt aan een reeks bonusklussen. Diede en Emiel hebben het breeuwen en pekken van het voordek afgemaakt. Daarna zijn ze verder gegaan met afwerken van het nieuwe blokje op de waterbalk. Morgen kan deze ook weer teruggeplaast worden. Tijdens het breeuwen deden we ook een leuke ontdekking: wij hebben niet overal doorlopende dekplanken, want bij een aantal zit er een naad onder de waterbalk. Goed verstopt dus.

Marieke is verder gegaan met met het accudeksel en is nu zover dat de sleuven voor de veren in de zijkanten van de accudekselplankjes gezaagd kunnen worden. Daanaast is er verder gewerkt aan de koelspiraal en de kooien. Alle knelkoppelingen en buizen van de koelspiraal zijn goed schoongemaakt en er zijn vervangende stukken gebogen voor de lekkende delen met behulp van een pijpenbuiger die was geleend bij touwslagerij Deetman. Voor de kooien zijn nu de meeste vervangende houtjes op maat gemaakt en deze kunnen binnenkort in de carbobruin gezet worden.

Als laatste was er een tand uitgeslagen, de arme Trui moet het eventjes zonder beretand stellen, omdat de laatste door het anker erg was uitgesleten. Na het trekken van de tand is ook het rotte tandvlees verwijderd, zodat hier een paar nieuwe klosjes ingezet kunnen worden. Binnenkort wordt er een nieuwe kunsttand gemaakt om het gaatje op te vullen.

Van toeristen hebben we veel bekijks, maar we hebben ook onze eigen “muppets”. Twee mannetjes die hun boot naast Wim hebben liggen en van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat, gevraagd en ongevraagd commentaar komen leveren. De Stadler en Waldorf van Elburg…
Toeristen kunnen inmiddels ook doneren in onze donatiehuzarensaladebakje. Vanmiddag hebben we maar liefst €3,60 opgehaald. Zo komen we er wel! 😉

Dag 9: de laatste iroko gang is eruit!

Toen we vanmorgen op de helling kwamen troffen we de gang aan op de plaats waar we hem hadden achtergelaten, netjes in de brandstelling en klaar om kromgebrand te worden. Wim ging hier dan ook spoedig mee aan de slag en rond de middag was de gang krom. Hierna was het een kwestie van de gang op zijn plaats persen om de gaatjes voor de houtdraadbouten af te tekenen. Dit persen had nog wat voeten in de aarde, omdat de gang een beetje onwillig was.  Na een losgesprongen krikje konden eindelijk de gaatjes afgetekend worden.  De gang werd verwijderd en voorzien van gaatjes terwijl de inhouten werden ingesmeerd met heel veel tix (5 à 6 bussen per gang). Nu werd de gang er weer tegenaan gezet om definitief vastgezet te worden. Bij het vastzetten ging de gang nog een keer moeilijk doen door een scheur in zichzelf te creëren. Deze werd vakkundig opgevuld met lijm. Om de dag af te sluiten werd de laatste iroko gang eruit gehaald en de mal vastgeschroefd, klaar om afgetekend te worden voor de nieuwe gang.

SONY DSC

De gang wilde wat moeilijk op zijn plaats

SONY DSC

Er waren veel klemmen nodig

 


Ondertussen hebben Emiel en Diede de dag gespendeerd aan het waterdicht maken van het voordek. Gisteren was al een deel van stuurboord gebreeuwd, vandaag was de rest van het voordek aan de beurt. Bij het uithalen van de naden bleek een groot deel van het vlas te zijn vervangen voor zand, zelfs onder de pek. Aan het eind van de dag hoefden er nog maar een paar naadjes gedaan te worden, deze zijn morgen aan de beurt.

SONY DSC

Zo’n gang plaatsen trekt nog heel wat bekijks

Marieke heeft wederom de dag besteed aan het maken van nieuwe bunplankjes, ditmaal het rondschaven van de hoekjes en het gelijkschaven van de plankjes voor het accudeksel.

Tijdens de lunch hadden we zin in knakworstjes, maar helaas geen pannetje en kookplaatje. Een stukje ijzer om de blikjes samen te binden en de brander van Wim boden de uitkomst: zelden waren knakworstjes zo snel opgewarmd.




 

 

 

Dag 8: Een nieuwe week

Een stukje getypt bij het kampvuur, dat hebben we nog niet eerder gedaan. Nu op de laptop van Pim, want die van Eduard heb ik net al gesloopt en daarvan doen nog maar een paar letters het.

SONY DSC

Zaterdag vroeg gestopt vanwege de waarschuwing op buienradar en zondag was het weer ook niet al te best. Vandaag was het weer beter dus konden Diede en Emiel het voordek breeuwen. Zodat daarna de waterbalk er weer op kan. Alles zit nu lekker onder de pek.

SONY DSC

Klussen aan de stuurboordkant brengt met zich mee dat je toeristen moet vermaken. Die lopen namelijk langs, over de weg en hebben allerhande vragen over zo’n gekke oude boot. Zeker vanwege die gaten aan de zijkant (de kaarplaten liggen eraf). Maar er kwamen ook vragen over of we een kettingpons hadden, een engelse 5 mm inbussleutel en of wij een leerwerkproject deden. Pim probeerde in de tussentijd een lat in het zwaard te lijmen, want dat had een grote scheur.

Marieke is lekker bezig geweest met de bandschuurmachine om de nieuwe bunplankjes netjes glad te schuren en onze dieseltank heeft de laatste laag primer gehad. Morgen kan daar de eerste laag mono-urethaan op zodat deze vrijdag weer de boot in kan. Samen met de koelspiraal waarvoor hopelijk morgen de koppelingen binnen zijn. We moeten dan ook maar eens bedenken hoe we de tank weer makkelijk de boot in krijgen en de diesel weer in de tank.

SONY DSC

Eduard is vandaag bezig geweest met het inscannen van Trui. Hij wil een 3D-model maken en daarna een eikenhoutenmodel van onze botter op schaal 1:10. Dit lukt best aardig, maaar ziet er soms wel wat vreemd uit… Ach zo zijn hier soms wel meer gekke dingen, zo heeft Marieke zondagochtend voor het eerst aan yoga gedaan. Gelukkig zonder veel spierpijn zodat ze vandaag weer flink aan de slag kon met klussen.

SONY DSC

De kimgang zit vastgebout op de boot, Pim een Johan hebben er ook al doppen in gezet. Kees heeft de inhouten schoongemaakt zodat de tixophalt goed hecht. De tweede gang ligt klaar in de brandstelling zodat we morgen meteen kunnen beginnen met branden.

De fik zit er hier ook nog steeds goed in, dus daar ga ik nog maar eens van genieten.

Dag 5 en 6: te druk om te bloggen

Gisteren waren we vergeten te bloggen (Dat had maar een klein beetje te maken met het feit dat we afwasmiddel Weduwe Joustra zaten te drinken met Wim), vandaag moeten we de schade dus maar even inhalen. Inmiddels begint het allemaal een beetje op te schieten: het vlak is weer compleet, 2 gangen zijn eruit, we zijn begonnen met het krombranden van de kimgang en in afwachting van de onderdelen voor de andere klusjes zijn we nóg een paar klusjes begonnen.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Om te beginnen met de klus waarvoor we in de eerste plaats hierheen zijn gekomen, de gangen: We hadden u, de trouwe lezer, op de hoogte gehouden tot het moment dat we het vlakdeel krom gebrand hadden. Het vlakdeel is niet uit het allermooiste hout gesneden. Soms moet je roeien met de riemen die je hebt (of kunt kopen, in dit geval). Wim had hem handig uitgezaagd zodat de grootste ‘kwast’, een overgroeide tak, buiten het benodigde deel valt. Een aantal kleinere ´kwasten´ zijn wel meegenomen. Om te voorkomen dat ze eruit rotten en een lek veroorzaken hebben we ze uitgeboord en er een dop ingelijmd. Ondertussen heeft Pim anderhalve bus tixophalt onderop het kopschot van de bun gesmeerd en zijn de andere inhouten ook voorzien van een goede laag. Daarna is er nog een stukje afgezaagd dat door een telfoutje niet was afgezaagd. Daarmee was het vlakdeel af en kon het vastgebout worden. Op het moment dat dat voor de nodige stijfheid van het schip zorgde kon de tweede gang uit het schip gesloopt worden. Dat ging vrij vlot omdat alle voorbereidingen al gedaan waren.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Vandaag zijn we op dat punt verder gegaan en heeft Wim een mal gemaakt op basis waarvan de kimgang, onder het toeziend oog van Michiel Bonke en Bert van Noort, gezaagd kon worden. Daarna kon de gang kromgebrand worden. Dat ging een stuk soepeler dan bij het vlakdeel. rond half zeven vanavond raakte hij de hellingvloer zodat hij niet krommer meer kon. Morgen leggen we hem een treetje hoger.

Ik mag aan de andere klusjes niet al te veel woorden meer vuilmaken. Een kort voortgangsoverzicht moet dus volstaan.
dieseltank: Marieke heeft de tweede laag primer er inmiddels op gezet.
waterbalk: Diede en Emiel zijn licht gefrustreerd over de moeite die het kost om het rotvervangende stuk passend te krijgen op het oude deel.
kooien: Kees heeft ze schoongekrabd, gecontroleerd en ondergetekende met een stukje resthout en een rot deel naar de zaagmachine gestuurd om dat na te maken.
koelspiraal: We wachten op knelsokken van de Gamma.
SB-zwaard: Pim heeft voor het eerst een bovenfrees gebruikt en daarmee een sleuf over de gescheurde lijmnaad gefreesd. Daar gaan we latjes in lijmen.
helmstokpen: Marieke heeft voor het eerst de flex gebruikt en daarmee een staaf uit de oudijzerbak op maat gemaakt om de komende tijd het helmhout op zijn plek te houden.
dekennaden: Aan stuurboord zijn ze van onderen ontdaan van bottomcoat waarna er tixophalt ingespoten is. Aan bakboord moet dat nog gebeuren want daar zaten andere mensen in de weg omdat ze iets met een vlakdeel moesten doen.
Aandrijflijn: Er is inmiddels geld naar Urk gestuurd, wat nog moeite kostte, zodat zij binnenkort een passend stuwdruklager gaan terugsturen.
SB-treeplank: Hij is weer vastgebout, nu met een extra blokje, zodat we weer zonder wiebelen van kuip naar voordek kunnen.
bunplankjes: Marieke is druk bezig geweest om de nieuwe plankjes uit te tekenen op het aanzaagdeel van onze boomstam dat toevallig al de goede dikte had. Dat kostte nog moeite omdat de spinten op deze delen bijzonder veel ruimte innemen.

SONY DSC

Johan

Dag 4: Vandaag veel gedaan met hout

Vandaag was de dag dat we eindelijk konden beginnen met het branden van het vlakdeel. Met een hogedrukplantenspuit en een megagasbrander namen Wim en Eduard het vlakdeel onder handen.
Wim heeft gisteren de brandstelling opgehaald uit Koudum zodat we daar vandaag vroeg mee konden beginnen. Dat bleek ook wel nodig want het vlak boog niet gemakkelijk. Ruim na de lunch was Eduard pas klaar en kon het vlakdeel gepast worden. In de tussentijd heeft Wim de inhouten nog bijgewerkt zodat alles goed zou passen. Het sluit nu mooi aan op het bestaande vlakdeel, maar zit nog wel vast met een lijmklemmen. Morgen de buitenkant afschaven en het vlak vastzetten. Daarna verder met de kimgang.

Er is ook begonnen met proberen het bonusklussenlijstje kleiner te maken, zo hebben we gekeken of een stuwdruklager uit Duitsland eventueel zou kunnen passen bij onze homokineet en lagerophanging. Een helemaal nieuwe lager + homokineet bleek toch niet nodig… GKN stuurt hem na betaling op en dan schroeven we hem komende week weer vast.

Verder hebben we de dieseltank via de giek op de hellingvloer gekregen. Voor het eerst sinds 2008-2009 is het mangat in de dieseltank geopend, met als vangst een schroevendraaier, een los rondzwervend aanzuigfilter en een grote laag troep. De tank is inmiddels vanbinnen weer schoon, de buitenkant gaat nog een nieuwe laag verf krijgen en kan dan de boot weer in.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Ook is er begonnen met het weer in de oude staat herstellen van de slijtlat bakboord achter, die er sinds de anker-ophaal-manoeuvre-via-het-achterdek tijdens de Zachtebedrace niet meer was. Eerst is het boeisel een stukje uitgefreesd en een latje gemaakt om erin te stoppen. Deze is inmiddels vastgelijmd en geschroefd. Ook de sierlat die erop komt is gemaakt en moet er morgen alleen nog tegen aangezet worden.

Zoals vele maten al wel gemerkt hadden de afgelopen jaren was het dek niet volledig waterdicht onder de waterbalk. Een vuilniszak rond je slaapzaak voor droge voeten was soms dan ook geen overbodige luxe. Inmiddels kan de waterbalk de oorzaak niet meer zijn, die ligt namelijk naast de boot… Hij was wel rot aan stuurboord, dus daar lijmen we een nieuw balkje in. Gelukkig ging de balk er redelijk makkelijk uit. Het zat wel goed vast met lange draadeindes in het dek. Eén van de draadeindes zat zelfs door het zeilwerk, met een moer aan de onderkant. De dop zat ook lekker verstopt onder de kluiverpaal. Morgen waterbalk lijmen en kijken of het past.

SONY DSC

Dag 3: alles is stuk, nu nog fixen

Gisteren was dan eindelijk het stuwdruklager uit de boot. Na veel flexen, slaan en wrikken lieten de boutjes die we er extra in hadden gezet eindelijk los. De flex liep vast op de boutjes, dus makkelijk was het niet.

Vandaag was het dus tijd voor een nieuwe. Helaas makkelijker gezegd dan gedaan. Chris en Emiel gingen in de auto met het lager naar Hardinxveld-Giessendam. Daar het lager op de toonbank gelegd en gevraagd of ze een nieuwe hadden. Ergens achter in het magazijn vonden ze nog een oud model lager wat er wel wat op leek, maar het toch net niet was. Na een uitleg met de opengewerkte modellen in de showroom bleek dat er twee opties waren: een oud model lager met de flens van het huidige stuwdruklager of een compleet nieuwe homokineet + nieuwe model lager. Qua prijs was er niet veel verschil dus morgen maar alle maten opnemen dan hebben we binnen 2 weken een op maat gemaakte homokineet en nieuw lager.

Marieke is in de tussentijd bezig geweest met de schroefasafdichting. Wat langer dan nodig doordat de verkeerde documenten op de wiki stonden. Onderhoud hieraan is niet nodig, pas na 25 jaar of als de flensen op elkaar zijn gedrukt. Dat duurt nog wel even…

Vandaag hebben Wim en Eduard gespendeerd aan het maken van een mal voor en het zagen van het vlakdeel. Wim had eerder al onze geplande methode voor het maken van mallen afgekeurd, omdat ‘een mal gemaakt met dwarslatjes neigt naar digitale sampling en een analoge methode met een lijntje trekken langs een afstandsklosje veel nauwkeuriger is.’ Er was gisteren dus al fatsoenlijk materiaal gehaald en hiermee heeft Wim na veel meten een mal gemaakt. Tussendoor heeft Wim ook nog een aantal inhouten bijgeschaaft zodat deze beter uitstroken. Vervolgens hebben we met een aantal man de plaat hout voor het vlakdeel naar binnen gesjouwd en de mal erop geplaatst. Hierbij heeft Wim de mal zorgvuldig gepositioneerd om inperfecties in het hout te omzeilen. Omdat de kimnaad opnieuw gemodelleerd moest worden heeft Wim deze aan de hand van een aantal referentiepunten gerecontrueerd. Dit had nog wat voeten in de aarde, omdat de referentiepunten de scheve inhouten waren. Uiteindelijk is het vlakdeel gezaagd en naar buiten gebracht om deze morgen krom te kunnen branden.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

SONY DSCOLYMPUS DIGITAL CAMERA

Als extra bonusklusje stond het checken van de koelspiraal op de lijst. De motor lekte namelijk nogal veel koelwater en deze hellingbeurt is een mooie gelegenheid om te kijken. Nadat de uitlaatpakking los was kwam er lucht in het systeem waardoor het aan de andere kant, onderin de bun begon te druppelen. Van dichtbij kijken dus. Daarvoor moest eerst de dieseltank aan de kant. Die blijk je er met een paar man gewoon uit te kunnen tillen. Hij is bijzonder roestig dus voor die terug mag moet er eerst nieuwe menie en nieuwe verf op. In de spiraal, die vermoedelijk ruim 20 jaar ongwijzigd op z’n plek heeft gezeten, troffen we een gaatje aan op een plek waar twee bochten over elkaar schuren. Alle ‘knelsokken’ waarmee de pijpen aan elkaar zitten lekken ook een beetje dus die gaan we ook maar vervangen. De gamma hier had maar twee koppelingen en alleen loodvrije menie dus volgende week maandag wordt dit verhaal vervolgd…

SONY DSC

Op het eind van de dag moest er nog overhaast opgeruimd worden, omdat het begon te regenen. Na een paar dagen van slopen, breken en andere ellende komt nu eindelijk de periode van constructie, want na regen komt…