Berichten van Harry

#ZBR24 2.0 Breezanddijk

Haven in. ST16 zegt gedag. Luka afgezet. Vlaggetje geknoopt. Punten.

Gestart! #ZBR24 1.0

Vanmiddag om vijf uur was het zo ver. De start van de Zachtebedrace 2024. Rond vier uur verzamelden de opvarenden van de acht deelnemende schepen zich voor een visje en het palaver. Bij de introductie van Marijn en Marieke werd ingegaan op enkele nieuwe regels en nieuwe controlepunten.

Aan boord werden vervolgens de laatste voorbereidingen getroffen en de schuit werd verhaald. van de museumsteiger naar de waddenhaven. Om vijf uur stipt kwam het startsein van Marijn en mochten de zeilen op. Na wat gepriegel in de haven werd koers gezet langs de Afsluitdijk. Vrijwel de gehele vloot ligt nog bij elkaar al lijkt er een schip linksaf te zijn gegaan. Vooralsnog is het weer lekker en de wind goed maar niemand weet wat het weer brengt. Op naar een mooie race!

ZBR 2024 Bericht 0

Gisteravond zijn wij bij elkaar gekomen om de race door te spreken en plannetjes te smeden. De zachtebedrace is immers meer dan een hardzeilwedstrijd het is een race waarin tactiek en voorbereiding worden beloond. Voor sommige van onze opvarenden wordt het de eerste kennismaking met het wad terwijl de ervaren deelnemers met hun ogen dicht de kaart voor zich kunnen zien. Het was in ieder geval weer een leuk avondje met veel voorpret. En qua plannen: of het nu linksom, rechtsom of toch naar Ameland wordt, dat weten we eigenlijk vrijdag pas echt.

In het water

Gisteren zijn we het water ingegaan. Dit is altijd spannend na lange tijd op het droge en inderdaad waren er scheuren en naden niet helemaal dicht. Dit betekende dat ik de eer had om aan boord te slapen om halverwege de nacht te checken of de pomp het wel deed. Gelukkig mochten we een goede pomp van Ivor lenen en hadden we dus geen last van drijvende vlonders.

Na de ware marathon van gisteren begonnen we vandaag iets minder vroeg dan de voorbije dagen. De eindsprint van de afgelopen dagen heeft toch wel zijn tol geëist bij eenieder. Gisteravond was Wiebe aangekomen en in de loop van de dag kwam Jan de vader van Diede het team versterken. Vandaag stond alles in het teken van het aan boord brengen van alles wat mee moet en het van boord halen van alles wat in Workum moet blijven of weer terug naar Delft moet. Dit betekende ook dat de grotere bootonderdelen die niet bij het onderhoud betrokken waren weer aan boord kwamen.

’s Ochtends werden er nog allerlei klussen gedaan. Er moesten nog doppen in en afgetikt en Ivor mocht nog een aantal gaten in de boot maken. Binnen waren Nick en Wiebe bezig met het sorteren van alle gereedschappen. In de afgelopen weken zijn namelijk de spullen van de stichting Ivor en de eigen spullen van Wiebe behoorlijk door elkaar geraakt.

Na de lunch was het tijd om de mast, zwaarden en zeilen weer aan boord te zetten, gelukkig was dit met de heftruck een eenvoudig klusje. De rest van de middag werd besteed aan het inruimen van de boot. Het vooronder werd naarmate de middag vorderde steeds herkenbaar als ons aller leefruimte aan boord. ’s Avonds werd er een aan boord gekookte maaltijd verorberd. Morgen varen!

Week 3 dag 5

Vandaag kwam ik de kluscrew versterken. Het is (ambtenaren)weekend dus ik kon mooi naar Workum komen. Vandaag gingen we verder waar we gisteren geëindigd waren. Er werd een knietje gemonteerd en verder gewerkt aan diverse sloop- en bouwklusjes. Het was vrijdag dus werd er bij de (nieuwe) cafetaria gestopt voor een lekkere lunch.

Hoog overleg op het naaivlak (of wat daar van over is)

De klampen eraf

Knietje erin

Binnenboorden vorderen (rechtd sb links bb)

Dag 4: gatenkaas

Ook dag vier stond in het teken van het steeds verder slopen van de boot. Als eerste was de boordrand aan de beurt. Deze bleek met lange rvs pennen aan de rest van de boot bevestigd. Geen draadeindes of bouten die eruit gedraaid kunnen worden dus. Hier bood de kiezentrekker de uitkomst. Een soort breekijzer met een happer aan het uiteinde. Hiermee werden vakkundig de pennen getrokken waarop de boordrand kon worden gelicht.

Wisten jullie trouwens dat de dekplanken doorlopen onder de boordrand? Na het verwijderen van de boordrand kwam het dek ook hier bloot te liggen. De rest van de dag werd besteed aan het tikken van heel veel doppen van de dekplanken in het zeilwerk. Morgen nog meer.

’s Avonds kregen we versterking van Wiebe. Naast een paar zeer goed geoefende handen nam hij nog meer gereedschap mee! Altijd welkom dus.

Dag 3: gaten in de boot en (online) gezelligheid

Gisteren werd ons sloopwerk meer en meer zichtbaar. Nadat al het blik was verwijderd kwamen de stukken hout eronder aan de beurt. Achtereenvolgens verdwenen de berentanden, het boeisel aan sb en uiteindelijk ook de waterbalk. Met als doel om zo snel mogelijk aan stuurboord alles gereed te maken om weer op te kunnen bouwen.

’s Avonds was het tijd voor gezelligheid op de camping. Recentelijk heeft Trui een barbecue gekregen en die kon deze avond mooi worden gebruikt. Na de overheerlijke barbecue hadden wij afgesproken om het thuisfront op de hoogte te brengen van onze werkzaamheden. Via een videoverbinding tussen de werf en de soos werden kregen onze vrienden aan de bar een rondleiding over de werf. Vervolgens werd de borrel voortgezet op de camping…..

Dag 2: schot in (/uit?) de zaak

Vanochtend kwamen we op de werf aan en troffen we een prettige verrassing. Gisteravond had werfbaas Ivor zelf de kar met Trui (ja dat klinkt nog steeds raar) binnengezet. We konden dus vandaag lekker in de schaduwrijke en beschutte loods klussen.

We gingen door waar we gisteren gebleven waren, uitbouwen en slopen. De meest pittige tegenstander van vandaag bleek toch wel het schot tussen de kooien en het naaivlak. Dit deel was al heeel lang niet los geweest en moest met vereende krachten en veel gereedschap worden gedemonteerd. Buiten de boot werd er op het voordek doorgewerkt met sloop en demontage. De braadspil ging van boord waarop de schelpen voorzichtig konden worden verwijderd. Hierna werd het overige blik van de boot gepeld

Op de delen waar het blik reeds vanaf was kon er worden voorbereid op het verwijderen van de boordrand. Dit betekende krabben, doppen tikken en soms schatgraven (zie foto).

Hierna was het tijd om op te ruimen. Vooralsnog wordt er lekker gewerkt en liggen we goed op planning. Eenmaal op de camping aangekomen werden we (net als de rest van Nederland) getrakteerd op een beste bui. Gelukkig heeft de camping een overkapte recreatieruimte met fornuis dus konden we lekker droog koken en eten. Na het eten was het gelukkig weer droog en konden bij de tent de steentjes tevoorschijn worden gehaald. Tot morgen!

Dag 1

Vandaag begon het groot onderhoud van 2023. Dit jaar is Workum onze thuisbasis. Camping Sudersee en de nabijgelegen scheepswerf van Ivor van Klink zijn de locaties waartussen wij dit jaar heen en weer mogen fietsen. In week 1 bestaat de onderhoudsploeg uit Emiel, Diede, Kees, Lea en Harry. Afgelopen weekend was Trui al vanuit Enkhuizen via Laaksum richting Workum gebracht.

De dag begon met Trui nog in het Soal buitenop de WON119 die net uit de loods kwam. Daar begonnen wij met de voorbereidingen voor het uit het water hijsen van de boot. Niemand van ons had Trui ooit aan een kraan zien hangen dus dat was best wel spannend. Alles werd losgemaakt en weer gefixeerd en Trui werd vakkundig ondanks de windkracht 5 vol op de geul in de insteekhaven voor de portaalkraan gelegd. Eerst ging de mast op de kant en vervolgens Trui zelf. Op twee dikke hijsbanden werd Trui de lucht in gehesen en afgespoten.

Toen Trui schoon was werd ze zorgvuldig op een kar gezet om richting werf gereden te worden. Dit jaar geen klassieke scheepshelling maar een hoge, droge (en schaduwrijke) loods op de wal. Op de wal volgde het nog verder strippen van Trui. Achtereenvolgens verdwenen de zwaarden, het roer, de giek en de overige rondhouten naar een opslaglocatie buiten boord. Tegelijkertijd werd binnenin de boot ook uitgebouwd en ontstond het beeld dat velen zullen herkennen van het winteronderhoud. Aan het eind van de dag lag de boot klaar om morgen te beginnen met het echte werk, SLOPEN!

De snoepemmer in de vlaggenlijn (vervolg)

Omdat Harry had gefaald met het blog en jullie
nog steeds een stukje tegoed hadden hier Isa’s perspectief van boven uit de mast.

Snoepemmer in de vlaggenlijn.
In Faaborg is een nieuw vlaggenlijntje gekocht, want deze was oud en versleten en lelijk en moeilijk. Er was alleen blauw te krijgen, dus nu is er een blauw niet authentiek lijntje. Uiteraard was de enige vrouw aan boord ook de lichtste, dus deze werd keihard in de mast gehesen. Boven in de mast was het allemaal geklooi om het klaptopje eraf te halen, want er was geen vlaggenlijntje om aan te trekken. Dus toen kwam er ook een pikhaak omhoog om nog verder te klooien. Eindelijk gelukt.
Uiteraard moet succes gevierd worden. Om de gekkigheid te testen werd de snoepemmer van 2.5kg, die inmiddels al halfleeg was de mast in gehesen. Na een snoepje gegeten te hebben kwam alles weer naar beneden en werd er geproost :).

Bijzeilenbingo

Tijdens de opleiding is een van de punten waar mensen standaard enthousiast van worden het gebruik van de bijzeilen van Trui. Voor menig mio is het vullen van de bingokaart met bijzeilen een van de belangrijkste punten op het lijstje. Gisteren was zo’n dag die bij uitstek geschikt is om een paar kruisjes te verdienen. Met een matig windje en een grootdeels voordewindse koers werd begonnen met een melkmeisje. Al snel bleek dat de fok weinig wind ving en werd die achtereenvolgens uitgeboomd en voorzien van een laars. Vervolgens kwamen de kluiver en het waterzeil naar buiten en werd er galopperend gevaren. Daarna begon er een ouderwetse botterse beunsessie in een poging de kluiver te voorzien van een soort waterzeil. Hiervoor werd de pikker gebruikt die met zijn tophoek met een karabiner werd vastgemaakt aan de schoothondje van de kluiver. Hierdoor liep het onderlijk van de kluiver parallel aan het voorlijk van het pikkertje. Dit geheel werd vervolgens met de ulp in de karabiner een stuk uitgeboomd waardoor de apenkooi op het voordek compleet was.

Helaas kwam er aan al dit plezier een einde toen de schipper het bericht van een aankomende weerwaarschuwing doorgaf. Hierdoor was het niet meer handig om ook nog de felbegeerde aap te zetten. Na de pannenkoekenlunch, die met dit rustige weer onder zeil waren gebakken, werd er rustig begonnen met opruimen. Uiteraard bleef het noodweer uit. De middag werd gecompleteerd met wat gijpoefeningen voor de vele mio’s en overige opvarenden. Uiteindelijk viel de wind geheel weg en werd er richting eindbestemming Fynshav geloofd. Zo kwam er een einde aan het varen van deze zeer gezellige spelletjes- en opleidingsweek. Zweden is niet gehaald (dit was gedurende de hele week de running gag aan boord) maar toch heeft iedereen veel plezier gehad. Morgen crew change, met zeven nieuwe en drie vertrouwde gezichten aan boord.

Ærøskøbing

Er was eens een dorp genaamd Æerøskøbing. Volgens de reisgids (en Harry, en uiteindelijk de gehele bemanning) was Æerøskøbing sprookjesachtig. Al vroeg in de week was dus duidelijk dat dit dorp aangedaan moest worden tijdens onze zomerweek. Op dag 1 werd al koers gezet naar dit oord maar spoelden we min of meer toevallig naar Faaborg. En ook vandaag leek het er bij het uitvaren van de haven van Svendborg niet op dat we er vandaag zouden komen. Het vooruitzicht van opkruisen door een zeer smalle geul inclusief veerboten leek roet in het eten te gooien. Toen er echter toch ’s morgens muntjes in de windmachine gingen en er twee uur eerder dan verwacht uitgevaren kon worden was er ineens enige hoop. Toen ook nog de wind ruimde en eerder dan verwacht de plof uitging kwam de sio van dienst Wiebe met het goede nieuws. En zoals altijd in sprookjes hard werken wordt beloond en sommige dingen zijn niet te mooi om waar te zijn. Om half zeven lagen we na nog een mooi stuk zeilen en een klein stukje de baai in motoren in de haven aan de hutspot. Na het eten gingen onze negen dwergen dan ook daadwerkelijk het dorp in en het viel zeker niet tegen. Hieronder een aantal mooie foto’s van de schattige huisjes in het dorpje. Morgen richting vaste wal en zaterdag alweer wissel. En we zeilden nog lang en gelukkig……..

De snoepemmer in de vlaggenlijn

Nadat wij twee dagen geleden in Mommark zijn opgestapt is ons Deense avontuur echt begonnen. Gisteren stond er een stevige noordwester en aangezien dat ook ongeveer de richting van de hoofdgeul was die overgestoken moest worden betekende dat halve wind en veel golven. Dit vergde op een eerste dag waarbij de zeebenen niet actief waren het eerste slachtoffer. Het hoofddoel van de dag was om op tijd in een haven te zijn en om daar om vijf uur de finale van het WK voetbal voor vrouwen te kunnen kijken. Het plan was om het verlengde van de kleine Belt over te steken en vervolgens een mooie haven uit te zoeken. Uiteindelijk dreven we op Faaborg af en kon daar na een lunchpauze met pannenkoeken voor anker worden aangemeerd. In de lokale kroeg werd door de barvrouw ons de afstandsbediening aangereikt en mochten we gaan zoeken op welk Deens kanaal de wedstrijd te zien was. Helaas werd de wedstrijd verloren maar ik vermoed dat de lezers via andere Nederlandse media genoeg over gelezen hebben. De haven van Faaborg had een mooi hoekje met veel kwallen waar onze botter lag afgemeerd. Het stadje zelf bestond uit schattige vakwerkhuizen een mooi marktplein en een gepleisterde kerk (zie foto).

De volgende ochtend (maandag) maakten we gebruik van het feit dat we in een relatief grote plaats waren om nog wat inkopen te doen. Een deel van de groep ging naar de supermarkt en een deel vloog uit richting watersport winkel voor een vlaggenlijntje (waarover later meer). Toen de inventaris van de boot was aangevuld kon de haven worden verlaten. Het doel was een stuk naar het oosten te varen en daar een mooi eiland op te zoeken. Wederom stond er een mooi windje maar gelukkig was de koers prettiger dan de dag ervoor en viel de golfslag dus mee. Er werd lekker doorgevaren en als snel lagen we enkele uren voor op de planning. Omdat een verblijf op een mooi eiland in het verschiet lag en er aan boord nog een aantal taken gedaan moesten worden werd er onder zeil geluncht. Op het menu stond het tamelijk studentikoze instant noodles die we die ochtend in de supermarkt tegengekomen waren. Samen met een aantal boterhammen vormde dit een goede basis voor de rest van de zeiltocht. We voeren dus rustig door slalommend tussen de eilanden tot we bij een smallere geul kwamen waar de opmerkzaamheid van de hele bemanning gewenst was. Toen we daar ook nog eens een tweemaster tegenkwamen heerste er opperste staat van paraatheid aan dek. Toen deze bottleneck gepasseerd was kan het laatste stuk van de dat rustig konden doorvaren tot wij voor de haven van eindbestemming Strynø de zeilen konden strijken en de haven in konden ploffen. Toen de boot vastlag was het tijd voor het koken van de pasta-groem met tonijn en voor het lopen van een rondje over het pittoreske eiland. Morgen onder de grote brug door naar Luneborg….

Efkes wisselen

Vandaag is een nieuwe groep naar Denemarken afgereisd voor hun vakantieweek op Trui.

Vanmorgen om zeven uur in Delft verzamelden acht mensen in Delft. Het busje was gisteren al opgehaald. Door een ietwat jonge chauffeur niet bij ons gebruikelijke adres maar in het verre Voorhout. Toen rond kwart over zeven iedereen in de bus was gestapt kon de auto vertrekken. Vind Den Haag, Utrecht, Amersfoort en Apeldoorn ging het richting Duitsland. Eerste stop vlak voor Osnabrück en toen door naar het noorden. Helaas een stukje de weg kwijt in de beruchte Duitse Baustelles maar toen weer vol goede moed door. Via nog een pauze voor Hamburg en boodschappen in het goedkopere Duitsland eindelijk Denemarken in. Maar toen kwam de grens, in het huidige Europa verwachtten de toch relatief jonge inzittenden van ons busje absoluut geen douane. Toch stond er bij de Duits-Deense grens een controle die steekproefsgewijs auto’s eruit pikte. En jawel, wij met onze grote zwarte blus met geblidnerdeerde ramem en een gele kentekenplaat werden eruit gepikt. Na het overhandigen van alle paspoorten en ID-kaarten aan de uiterst vriendelijke douanier en het vertellen dat wij op weg waren naar het eiland Als om daar aan boord te gaan van onze boot mochten we gelukkig doorrijden. Vanaf de grens was het nog een klein stukje rijden om uiteindelijk via een brug op het eiland uit te komen waar Trui lag afgemeerd. Toen we het laatste heuveltje afdaalden richting het pittoreske haventje waar Trui lag werden we getrakteerd op een prachtig uitzicht op de Oostzee. Daar werd het busje geparkeerd, snel uitgeladen en vertrok de vorige groep voor hun terugtocht naar Delft. Morgen varen we ongeveer naar het oosten om daar een van de fraaie eilanden op te zoeken die Denemarken rijk is. Wel zorgen dat we om vijf uur klaar zitten voor de finale morgen. We hebben er zin in.

Dag 22: bijna klaar

Na enige radiostilte van onze kant hier een lekker lange blog met veel foto’s.

De boot is weer dicht

De vierde week van het groot onderhoud is aangebroken. De groep bestaat inmiddels uit Diede, Huib, Matthea, Bart, Jelle, Eduard en Harry. Nadat afgelopen zaterdag alle gangnaden waren gebreeuwd kon er maandag worden begonnen met het afwerken van het nieuwe hout. Dit gebeurde onder de waterlijn met achtereenvolgens twee lagen bottomcoat en een laag bottombrons en boven de waterlijn met een aantal lagen lijnolie en harpuis. Hierdoor veranderde het blanke hout zienderogen in de bruinige kleur die we zo van Trui gewend zijn. We hopen dat dit voldoende is om het hout ook voor de komende dertig jaar goed te kunnen houden.

En word gebreeuwd

De nieuwe inhouten die de afgelopen weken in de boot zijn gezet moesten her en der nog wel vastgezet worden. Aan Jelle en Eduard was de schone taak toebedeeld om met draadeindes van soms wel een kleine meter door de huid en betreffende inhouten te krijgen, dit was niet altijd even makkelijk maar is ondanks de nodige frustraties wel gelukt.

Geschilderd onder de waterlijn

Ook binnen boord moest er nog van alles gebeuren om de boot uiteindelijk weer vaarklaar te maken. Er kon al een voorzichtig begin worden gemaakt met het inbouwen van het vooronder, dit echter zonder het directe zicht op de huid te verliezen. Het voor- en achterdek konden worden gebreeuwd. En aan de binnenkant van de boot konden de nieuwe gangen en het vlakdeel worden voorzien van lijnolie.

Nadat dit alles gedaan is hoeven morgen alleen nog de kaarplaten tegen de inmiddels droge verf van de balkjes aan en kan er aan boord nog van alles gedaan worden. Morgenavond is het eindelijk tijd voor de tewaterlating.