Berichten van Harry

De snoepemmer in de vlaggenlijn (vervolg)

Omdat Harry had gefaald met het blog en jullie
nog steeds een stukje tegoed hadden hier Isa’s perspectief van boven uit de mast.

Snoepemmer in de vlaggenlijn.
In Faaborg is een nieuw vlaggenlijntje gekocht, want deze was oud en versleten en lelijk en moeilijk. Er was alleen blauw te krijgen, dus nu is er een blauw niet authentiek lijntje. Uiteraard was de enige vrouw aan boord ook de lichtste, dus deze werd keihard in de mast gehesen. Boven in de mast was het allemaal geklooi om het klaptopje eraf te halen, want er was geen vlaggenlijntje om aan te trekken. Dus toen kwam er ook een pikhaak omhoog om nog verder te klooien. Eindelijk gelukt.
Uiteraard moet succes gevierd worden. Om de gekkigheid te testen werd de snoepemmer van 2.5kg, die inmiddels al halfleeg was de mast in gehesen. Na een snoepje gegeten te hebben kwam alles weer naar beneden en werd er geproost :).

Bijzeilenbingo

Tijdens de opleiding is een van de punten waar mensen standaard enthousiast van worden het gebruik van de bijzeilen van Trui. Voor menig mio is het vullen van de bingokaart met bijzeilen een van de belangrijkste punten op het lijstje. Gisteren was zo’n dag die bij uitstek geschikt is om een paar kruisjes te verdienen. Met een matig windje en een grootdeels voordewindse koers werd begonnen met een melkmeisje. Al snel bleek dat de fok weinig wind ving en werd die achtereenvolgens uitgeboomd en voorzien van een laars. Vervolgens kwamen de kluiver en het waterzeil naar buiten en werd er galopperend gevaren. Daarna begon er een ouderwetse botterse beunsessie in een poging de kluiver te voorzien van een soort waterzeil. Hiervoor werd de pikker gebruikt die met zijn tophoek met een karabiner werd vastgemaakt aan de schoothondje van de kluiver. Hierdoor liep het onderlijk van de kluiver parallel aan het voorlijk van het pikkertje. Dit geheel werd vervolgens met de ulp in de karabiner een stuk uitgeboomd waardoor de apenkooi op het voordek compleet was.

Helaas kwam er aan al dit plezier een einde toen de schipper het bericht van een aankomende weerwaarschuwing doorgaf. Hierdoor was het niet meer handig om ook nog de felbegeerde aap te zetten. Na de pannenkoekenlunch, die met dit rustige weer onder zeil waren gebakken, werd er rustig begonnen met opruimen. Uiteraard bleef het noodweer uit. De middag werd gecompleteerd met wat gijpoefeningen voor de vele mio’s en overige opvarenden. Uiteindelijk viel de wind geheel weg en werd er richting eindbestemming Fynshav geloofd. Zo kwam er een einde aan het varen van deze zeer gezellige spelletjes- en opleidingsweek. Zweden is niet gehaald (dit was gedurende de hele week de running gag aan boord) maar toch heeft iedereen veel plezier gehad. Morgen crew change, met zeven nieuwe en drie vertrouwde gezichten aan boord.

Ærøskøbing

Er was eens een dorp genaamd Æerøskøbing. Volgens de reisgids (en Harry, en uiteindelijk de gehele bemanning) was Æerøskøbing sprookjesachtig. Al vroeg in de week was dus duidelijk dat dit dorp aangedaan moest worden tijdens onze zomerweek. Op dag 1 werd al koers gezet naar dit oord maar spoelden we min of meer toevallig naar Faaborg. En ook vandaag leek het er bij het uitvaren van de haven van Svendborg niet op dat we er vandaag zouden komen. Het vooruitzicht van opkruisen door een zeer smalle geul inclusief veerboten leek roet in het eten te gooien. Toen er echter toch ’s morgens muntjes in de windmachine gingen en er twee uur eerder dan verwacht uitgevaren kon worden was er ineens enige hoop. Toen ook nog de wind ruimde en eerder dan verwacht de plof uitging kwam de sio van dienst Wiebe met het goede nieuws. En zoals altijd in sprookjes hard werken wordt beloond en sommige dingen zijn niet te mooi om waar te zijn. Om half zeven lagen we na nog een mooi stuk zeilen en een klein stukje de baai in motoren in de haven aan de hutspot. Na het eten gingen onze negen dwergen dan ook daadwerkelijk het dorp in en het viel zeker niet tegen. Hieronder een aantal mooie foto’s van de schattige huisjes in het dorpje. Morgen richting vaste wal en zaterdag alweer wissel. En we zeilden nog lang en gelukkig……..

De snoepemmer in de vlaggenlijn

Nadat wij twee dagen geleden in Mommark zijn opgestapt is ons Deense avontuur echt begonnen. Gisteren stond er een stevige noordwester en aangezien dat ook ongeveer de richting van de hoofdgeul was die overgestoken moest worden betekende dat halve wind en veel golven. Dit vergde op een eerste dag waarbij de zeebenen niet actief waren het eerste slachtoffer. Het hoofddoel van de dag was om op tijd in een haven te zijn en om daar om vijf uur de finale van het WK voetbal voor vrouwen te kunnen kijken. Het plan was om het verlengde van de kleine Belt over te steken en vervolgens een mooie haven uit te zoeken. Uiteindelijk dreven we op Faaborg af en kon daar na een lunchpauze met pannenkoeken voor anker worden aangemeerd. In de lokale kroeg werd door de barvrouw ons de afstandsbediening aangereikt en mochten we gaan zoeken op welk Deens kanaal de wedstrijd te zien was. Helaas werd de wedstrijd verloren maar ik vermoed dat de lezers via andere Nederlandse media genoeg over gelezen hebben. De haven van Faaborg had een mooi hoekje met veel kwallen waar onze botter lag afgemeerd. Het stadje zelf bestond uit schattige vakwerkhuizen een mooi marktplein en een gepleisterde kerk (zie foto).

De volgende ochtend (maandag) maakten we gebruik van het feit dat we in een relatief grote plaats waren om nog wat inkopen te doen. Een deel van de groep ging naar de supermarkt en een deel vloog uit richting watersport winkel voor een vlaggenlijntje (waarover later meer). Toen de inventaris van de boot was aangevuld kon de haven worden verlaten. Het doel was een stuk naar het oosten te varen en daar een mooi eiland op te zoeken. Wederom stond er een mooi windje maar gelukkig was de koers prettiger dan de dag ervoor en viel de golfslag dus mee. Er werd lekker doorgevaren en als snel lagen we enkele uren voor op de planning. Omdat een verblijf op een mooi eiland in het verschiet lag en er aan boord nog een aantal taken gedaan moesten worden werd er onder zeil geluncht. Op het menu stond het tamelijk studentikoze instant noodles die we die ochtend in de supermarkt tegengekomen waren. Samen met een aantal boterhammen vormde dit een goede basis voor de rest van de zeiltocht. We voeren dus rustig door slalommend tussen de eilanden tot we bij een smallere geul kwamen waar de opmerkzaamheid van de hele bemanning gewenst was. Toen we daar ook nog eens een tweemaster tegenkwamen heerste er opperste staat van paraatheid aan dek. Toen deze bottleneck gepasseerd was kan het laatste stuk van de dat rustig konden doorvaren tot wij voor de haven van eindbestemming Strynø de zeilen konden strijken en de haven in konden ploffen. Toen de boot vastlag was het tijd voor het koken van de pasta-groem met tonijn en voor het lopen van een rondje over het pittoreske eiland. Morgen onder de grote brug door naar Luneborg….

Efkes wisselen

Vandaag is een nieuwe groep naar Denemarken afgereisd voor hun vakantieweek op Trui.

Vanmorgen om zeven uur in Delft verzamelden acht mensen in Delft. Het busje was gisteren al opgehaald. Door een ietwat jonge chauffeur niet bij ons gebruikelijke adres maar in het verre Voorhout. Toen rond kwart over zeven iedereen in de bus was gestapt kon de auto vertrekken. Vind Den Haag, Utrecht, Amersfoort en Apeldoorn ging het richting Duitsland. Eerste stop vlak voor Osnabrück en toen door naar het noorden. Helaas een stukje de weg kwijt in de beruchte Duitse Baustelles maar toen weer vol goede moed door. Via nog een pauze voor Hamburg en boodschappen in het goedkopere Duitsland eindelijk Denemarken in. Maar toen kwam de grens, in het huidige Europa verwachtten de toch relatief jonge inzittenden van ons busje absoluut geen douane. Toch stond er bij de Duits-Deense grens een controle die steekproefsgewijs auto’s eruit pikte. En jawel, wij met onze grote zwarte blus met geblidnerdeerde ramem en een gele kentekenplaat werden eruit gepikt. Na het overhandigen van alle paspoorten en ID-kaarten aan de uiterst vriendelijke douanier en het vertellen dat wij op weg waren naar het eiland Als om daar aan boord te gaan van onze boot mochten we gelukkig doorrijden. Vanaf de grens was het nog een klein stukje rijden om uiteindelijk via een brug op het eiland uit te komen waar Trui lag afgemeerd. Toen we het laatste heuveltje afdaalden richting het pittoreske haventje waar Trui lag werden we getrakteerd op een prachtig uitzicht op de Oostzee. Daar werd het busje geparkeerd, snel uitgeladen en vertrok de vorige groep voor hun terugtocht naar Delft. Morgen varen we ongeveer naar het oosten om daar een van de fraaie eilanden op te zoeken die Denemarken rijk is. Wel zorgen dat we om vijf uur klaar zitten voor de finale morgen. We hebben er zin in.

Dag 22: bijna klaar

Na enige radiostilte van onze kant hier een lekker lange blog met veel foto’s.

De boot is weer dicht

De vierde week van het groot onderhoud is aangebroken. De groep bestaat inmiddels uit Diede, Huib, Matthea, Bart, Jelle, Eduard en Harry. Nadat afgelopen zaterdag alle gangnaden waren gebreeuwd kon er maandag worden begonnen met het afwerken van het nieuwe hout. Dit gebeurde onder de waterlijn met achtereenvolgens twee lagen bottomcoat en een laag bottombrons en boven de waterlijn met een aantal lagen lijnolie en harpuis. Hierdoor veranderde het blanke hout zienderogen in de bruinige kleur die we zo van Trui gewend zijn. We hopen dat dit voldoende is om het hout ook voor de komende dertig jaar goed te kunnen houden.

En word gebreeuwd

De nieuwe inhouten die de afgelopen weken in de boot zijn gezet moesten her en der nog wel vastgezet worden. Aan Jelle en Eduard was de schone taak toebedeeld om met draadeindes van soms wel een kleine meter door de huid en betreffende inhouten te krijgen, dit was niet altijd even makkelijk maar is ondanks de nodige frustraties wel gelukt.

Geschilderd onder de waterlijn

Ook binnen boord moest er nog van alles gebeuren om de boot uiteindelijk weer vaarklaar te maken. Er kon al een voorzichtig begin worden gemaakt met het inbouwen van het vooronder, dit echter zonder het directe zicht op de huid te verliezen. Het voor- en achterdek konden worden gebreeuwd. En aan de binnenkant van de boot konden de nieuwe gangen en het vlakdeel worden voorzien van lijnolie.

Nadat dit alles gedaan is hoeven morgen alleen nog de kaarplaten tegen de inmiddels droge verf van de balkjes aan en kan er aan boord nog van alles gedaan worden. Morgenavond is het eindelijk tijd voor de tewaterlating.

 

Dag 21: lekker bij het ‘kampvuur’

Vandaag waren de klussers na een lange dag werken waarbij de takenlijst zienderogen korter werd ’s avonds toe aan wat ontspanning. Zij genoten van een mooi optreden live op de camping en hadden dus geen tijd voor een blog

Dag 17: de boot is dicht, en al een heel klein beetje gebreeuwd

Mijn (Lea’s) dag van vandaag: eerst Chris een blok zien kettingzagen, helaas was er geen linkshandige versie. Ondertussen een nieuwe zitting voor een stoel die we gesloopt hadden door er een gang op te laten vallen klussen en dan ook maar een bijpassende leuning, mooi spint is niet lelijk. Moet hem nog wel even vastschroeven, want daarna was het tijd voor eiken beitelen en zagen zodat ‘mijn’ spant goed genoeg past om überhaupt af te meten (oplanger die klem zit tussen 2 zitters, een ligger en boordrand) in een heeel heet vooronder. Verkoeling zoeken door te zwemmen en het drinken van 5 liter water (eens flesjes geteld: het waren er dus 10…) en aan het einde van de dag nog wat aftekenen.

Op de camping….

Verder waren we nog live op facebook, want dat is schijnbaar heel modern en leuk (zie aldaar)… De vijfde gang zit nu helemaal op zijn plek, dus dingen doorgeven van opzij richting vooronder kan helaas niet meer. Verder wel gaaf om het resultaat te zien natuurlijk. Het spant waar Jelle aan geklust heeft zit op zijn plek voorin het vooronder en is helemaal af! Ook de oplanger van Gelmar is af, hij paste bijna, en nadat Wim in 20 minuten deed waar wij minstens een halve dag over doen helemaal. Pia is bijna klaar met haar ligger naast die oplanger en ik ben dus begonnen met de laatste oplanger voor dit onderhoud. Inmiddels is er al een beetje begonnen met breeuwen, hier gaan we de komende dagen mee verder, zodat de boot op tijd weer gereed is om te varen. Matthea’s blokje, die de fout van Wim in gang 2 moet herstellen is ook af. Harry en Emiel waren bezig met de kaarplaten, maar hun hulp was op zo veel plekken welkom dat dat niet zo is opgeschoten. Morgen misschien?

Het fijne proces der kaarplaatbalkjes

Zuiderwindlelie! Waterscheerling! Vanavond geen zweedse puzzels, maar eens de Elburgse kroegen ontdekken.

Dag 16: Vooruitgang, maar ’t spant er om

De grappen zoals ‘de gang zit er in’, ‘wat een vooruitgang’ en ‘gangbare onderwerpen’ vlogen vandaag nog steeds om je oren. Net als de houtsnippers van de mensen die de spanten aan het schaven waren trouwens. Er wordt nu gewerkt aan vier spanten tegelijk! Leuk werk, zeker leuker dan de bun krabben, maar het gaat niet altijd in één keer goed. Soms zie je iemand fanatiek schaven, om vervolgens plotseling te stoppen, nog eens iets op te meten en vervolgens diep te gaan nadenken over waarom het er zo raar uitziet. Nadat het spant dan opnieuw de boot is in geweest blijkt dat het soms fout is gegaan bij het aftekenen en er iets is verschoven waardoor er tóch nog wat aanpassingen nodig zijn. Het plan is om morgen het eerste spant in de boot te schroeven, waarna de rest snel zal volgen.

De boot is weer dicht!

Wim is vandaag samen met Chris bezig geweest om de laatste gang krom te branden. Met de zon van de afgelopen dagen zou dat bijna kunnen op een natuurlijke wijze, maar vandaag was er af en toe een wolkje. De gasbrander was dus toch nodig. Zo rond een uur of vier was hij goed krom en kon hij tegen de boot worden gehouden. Na wat duwen en af en toe een klap van de hamer zat hij bij de steven perfect. Tijd om hem met vereende (domme)krachten op zijn plaats te krijgen. Daarna konden de gaten worden geboord en de bouten worden vastgedraaid. Chris ziet er daardoor uit alsof hij een stevig robbertje heeft gevochten. Het moment van de boor kwam nogal plotseling waardoor de boor een nogal harde draai maakte en de knokkels van zijn rechterhand openreet.

Ons basiskamp op de camping

De nieuwe technologie speelt ons soms nog wel parten. We hebben blijkbaar een poging gedaan tot het creeëren van een draadloze schaaf. Deze blijkt nog wat aanpassingen nodig te hebben. De schaaf van nu heeft draad met een hapje eruit waardoor hij het soms even doet (wanneer de kabel in de goede hoek wordt gebogen) en daarna weer niet. De andere E-schaaf had een slecht uitgelijnd mesje. De oplossing: de handschaaf! Ouderwetsche degelijkheid van Stanley (no. 5).

Gelmar met spant 3

Ook zijn er nog wat dingen gelakt aan KT zodat er hopelijk op zondag gezeild kan worden. Natuurlijk wel pas na de yoga van Cora, geheel volgens plan op zondagochtend.

Alvast een aankondiging voor morgen: om 11 uur gaan we live op facebook! We ontdekten vandaag de knop en gaan morgen eens kijken of het werkt. Dus zorg dat je erbij bent :)..

Dag 15: meer spanten erin en eruit

Vandaag gingen we enthousiast met zijn achten plus Wim aan de slag. De dag begon met allerlei kleine en een aantal iets grotere klusjes. De grote klussen die reeds de afgelopen dagen begonnen waren, waren met name het maken van de spanten. De kleine klusjes van vanochtend bestonden onder andere uit het lakken van Klein Truitje, wat al snel weer gestaakt werd door het ontbreken van materialen maar wat na de lunch weer opgepakt kon worden. Verder kon het motordeksel worden afgerond en werd er gewerkt aan de voorbereidingen van gang vijf, waar na lang beraad van Wim nog een extra stukje gesloopt moest worden. Ook werd er verder gewerkt aan het fabriceren van de nodige doppen.

Na de lunch werden wij gevraagd of wij eventueel een handje konden helpen bij het versjouwen van een puntertje op de helling. De inzet van onze gehele groep en een aantal Elburgers, samen meer dan 10 man, bracht het scheepje uiteindelijk naar de straat waar een karretje klaar stond. Vervolgens kon iedereen weer verder met zijn of haar klusje. Dit hield in dat menig spant in en uit de boot werd gehesen om gepast te worden en schaven en kettingzagen op volle toeren draaiden om alles in vorm te krijgen.

Grote drukte in het vooronder

De dag eindigde met de meeste spanten aan boord waardoor er zelfs binnen op elkaar gewacht moest worden. Hierdoor kon er al vroeg worden begonnen met opruimen waardoor er ook nog ruimte was voor een grondige veeg- en schoonmaakbeurt van de helling.

De spanten worden steeds preciezer en gelukkig ook lichter

Dag 14: nieuwe mensen, nieuwe week, nieuwe projecten

De maandag begon in afwachting van versterking met vier mensen plus Wim. Na de lunch werd de groep versterkt door Gelmar en Lea die na het weekend terugkwamen van hun ouders en konden we Chris en Matthea verwelkomen waardoor we nu met zijn achten de komende week ingaan. Deze week zal in het teken staan van het afronden van de laatste gangen en het vervangen van zo veel mogelijk spanten.

’s Ochtends begonnen Pia en Harry aan boord met het afteken van translatielijnen op spant 4. Deze lijnen en maten worden op het ruwgezaagde spant gezet om uiteindelijk het precieze profiel van de binnenkant van de boot in het spant te schaven. Toen deze lijntjes getrokken waren kon het spant dankzij de ontbrekende gangen door de open zijkant van de boot naar buiten worden getild. Daar werd hij op bokjes gezet om door Pia verder in vorm te worden geschaafd. Jelle was op het naburige stel bokjes reeds bezig met het schaven van spant vijf.

Tegen de lunch begonnen de voorbereidingen op de grootste klus van de dag, het installeren van gang vier. Wim had het branden vlak voor de lunch afgerond waarop deze tijdens de lunch mooi kon rusten. De lunch werd vandaag gebruikt in de schaduw van de boot in plaats van in de volle zon aan de waterkant.

Na de lunch kon dan daadwerkelijk de gang er in. Dit had enige improvisatie nodig van Wim voordat deze hoorbaar inklikte. Uiteindelijk konden Jelle, Gelmar, Chris en Harry de bevestiging op zich nemen. Toen deze vast zat kon Wim gaan nadenken over gang vijf. Doordat gang drie iets naar achteren verlengd was moest er goed worden nagedacht over de nieuwe vorm van de gangen vier en vijf.

De rest van de middag werd aan allerlei zaken besteed. Jelle en Pia gingen verder met schaven van de spanten vier en vijf. Lea klom aan boord om daar de motor te verven die inmiddels weer stralend blauw is. Gelmar en Lea gaven in de loods KT een laag lak en Chris richtte zich op het fabriceren van doppen die in week vier in de boot zullen worden getikt.

Dag 13: ruwe spanten erin, met de nieuwe dirkhaak!

Op deze zaterdag kwam onze eigen Wim op de radio. Hij mocht ’s middags in de Taalstaat op Radio 1 een zelfgeschreven gedicht voordragen met als thema zijn straat. Het was een mooi en politiek getint gedicht met veel verwijzingen naar immigratie en grapjes over Friesland. Dit betekende helaas wel dat wij hem een groot deel van de dag moesten missen en dat er dus gefocust werd op een aantal minder gangbare projecten. Nadat er eerder in de week al pasmallen waren gemaakt en er nieuwe prioriteiten waren vastgesteld rondom de te vervangen spanten, kon er vandaag worden aangevangen met de fabricage van de spanten. Wim kon ’s ochtends voor vertrek naar Hilversum nog mooi instructies geven over het aftekenen van spanten in de boot en over het veilig gebruik van zijn kettingzaag.

Spannend zo’n kettinzaag

Nadat Wim deze uitleg praktisch en met een aantal tekeningen had gegeven gingen Wiebe en Harry het vooronder in om daar de definitieve mallen te gaan maken. Gelukkig waren de pasmallen goed genoeg om als basis te dienen en waren enkele strepen en lengteaanduidingen voldoende om het ontwerp over te zetten op de krommers. Begonnen werd met spant 5. Dit is een zitter onder het naaivlak die wel aanwezig was maar behoorlijk kort en matig was. Dit spant zal worden vervangen door een mooi, groot en stevig exemplaar. Toen de maten overgezet waren op het hout en we nog eens naar binnen waren gegaan om een aantal metingen te controleren kon dan daadwerkelijk de zaag in het hout worden gezet. Voor Wiebe, Harry en Pia was dit vandaag een uitgelezen kans om kennis te maken met een van de mooiste powertools, de kettingzaag. Toen met de kettingzaag eerst de makkelijke haakse snedes en later ook de moeilijke lange gemaakt waren was het alweer lunchtijd.

Het past al aardig

Tegelijkertijd stonden ook de overige aanwezigen op de helling absoluut niet stil. Jelle richtte zich op het monteren van de ingekorte kaarplaat stuurboordvoor. Bart begaf zich in de kuip om daar de nieuwbestelde tros touw in te scheren als grootval.

Na de lunch leek het alsof iedereen besloot om dingen in de boot te gaan doen. Nadat met de dirk de grofgezaagde spant 5 aan boord was gehesen, gingen Wiebe en Harry hier achteraan om deze op zijn voorlopige plek te leggen. Pia kwam ook naar het vooronder om daar de voorbereidingen te maken voor het zagen van spant 4, een ontbrekende zitter vlak achter het schot, bij het hoofd van de schipper dus. Jelle wilde een begin maken met de bonusklus motor verven maar besloot deze eerst een grondige poetsbeurt te geven. Bart ging verder met werk aan de tuigage en nam de marrelpriem ter hand om een kous in de schoothoek opnieuw goed vast te zetten. Vervolgens kon onze nieuwe, door de smid in het Zuiderzeemuseum vervaardigde dirkhaak ook worden ingesplitst. Door zijn lange teruglopende haak heeft deze niet langer meer een muizing nodig en is dus sneller beschikbaar bij het zetten van een aap, of zoals vandaag bij het gebruik van de dirk bij hijsklusjes.

Toen door Harry en Pia de mal voor spant 4 aan boord was afgerond kon deze naast de boot worden uitgezaagd. Wiebe had intussen spant 5 gefixeerd en was begonnen aan een translatiemal, deze wordt uiteindelijk op het hout overgenomen om uiteindelijk definitief uitgeschaafd te worden. Terwijl Harry’s ouders waren gearriveerd kon Pia haar eerste kettingzaagsnedes maken. Dit ging door tot deze aan het einde van de dag aan boord kon worden om daar op zijn plek gezet te worden waar geconstateerd werd dat hij prima paste. Ook na de koffiepauze waren Bart en Jelle in de kuip te vinden. Bart kon onze nieuwe, door de smid in het Zuiderzeemuseum vervaardigde dirkhaak insplitsen. Door zijn lange teruglopende haak heeft deze niet langer meer een muizing nodig en is dus sneller beschikbaar bij het zetten van een aap, of zoals vandaag bij het gebruik van de dirk bij hijsklusjes.

 

Dag 12: een dag uit het leven van KT

Lief dagboek,

Vandaag wordt dit blog geschreven vanuit KT, er is vandaag namelijk vet veel met mij gebeurd! Terwijl Trui nog verder werd gesloopt, is er voor mij een nieuwe peddel gemaakt! De oude peddel bestond alleen uit een stok, wat niet bijzonder handig is voor een peddel, gister zijn daar twee blokken aan gelijmd! Het ene blok is van Douglas-hout, wat hout is met een mooie roze kleur, met de bijzondere eigenschap dat het stijver wordt wanneer de nerven verder uit elkaar liggen. Vandaag zijn deze blokken in de juiste vorm geflext, en vervolgens geschaafd, om tot een mooie vorm te komen. Toen ik vanmorgen wakker werd, lag ik in de armen van drie sterke personen die me naar binnen tilden! Ik mis het gras, de zon, en de klavertjes wel, maar er gaan vast leuke dingen met me gebeuren! Vandaag is er ook begonnen aan spanten; de eerste mallen zijn gemaakt, de mallen zijn verdeeld per stuk hout, en de eerste oude spant is al uit Trui! De mensen die mij en Trui aan het opknappen zijn waren eerst van plan om andere spanten te vervangen, maar uiteindelijk bleken andere spanten meer rot te zijn. Ik en al mijn accessoires (waaronder mijn nieuwe peddel!) zijn vandaag ook gelakt! Nu zie ik er weer mooi glimmend uit, en lijk ik al bijna op een kwaliteitsboot! Vandaag was dus een geslaagde voor mij, voor Trui, en voor de mensen die aan ons klussen! Ze lopen nog steeds op schema, ze zijn nog niet verbrand, en ze vinden het nog steeds (meestal) leuk!

Lekker buiten in het gras

Dag 11: schrijvers en ouders op bezoek

Hopelijk is Trui nu weer een beetje tevreden… We hebben haar tweede gang prachtig passend vastgeschroefd. De onderste gangen lopen nu netjes door, waardoor de voorste kaarplaat nu niet meer op het kopschot hoeft te worden vastgeschroefd. Ook voor gang 3 hebben we een kleine aanpassing doorgedacht, deze gaat verder doorlopen zodat niet alle overgangen precies op een punt zitten waar de meeste krachten op komen. Ook wordt de lijn van de gangen logischer, de derde gang loopt door, de vierde wordt juist eerder afgekapt. We hebben dus een mooie mal voor de nieuwe situatie gemaakt en de derde gang is vanavond ook nog mooi gebrand. Morgen er in! Verder is de vijfde gang zo ver mogelijk geprepareerd om van de boot afgeschroefd te worden als mogelijk is. Verder weer genoeg bonusklusjes gedaan: KT verder kaalgehaald en gelijmd, de motordeksel zou nu echt goed moeten zijn en we hebben nog eens nagedacht over de te vervangen spanten: dat wordt nog even puzzelen, later meer. De kaarplaten zijn gepast en zouden makkelijk weer op de boot terug moeten kunnen ondanks de aanpassingen. Verder ook nog wat leuks: een heer uit Groningen Joop Tilbusscher gaat een boek schrijven over scheepsonderhoud en kwam bij ons langs om te leren en te zien. Nu is om kwart over 9 eindelijk het eten klaar, dus doei!

Naast de grote zuster krijgt ook Klein Truitje de nodige aandacht dit onderhoud

Het achterschip is weer keurig gerepareerd

Dag 10: lief dagboek…..

Lief dagboek,

Vandaag was, ondanks de zon, voor mij een akelige dag. Mijn geliefde timmerman Wim was er niet, en ook (oud-)kluscom Wiebe die altijd veel liefde voor mij had, ging ’s middags weg. En wat krijg je ervan! ’s Ochtends werd mijn tere huidje nog verder opengebroken. Gang 4 ging er uit, terwijl ik niet eens gang 2 terug had gekregen! Ik kreeg het er koud van… Ze zeiden dat het mocht van Wim, maar het voelde toch eng. En wat gebeurde er toen?! Mijn arme kindje, mijn mini-me, mijn Klein Truitje… Ook zij werd gepijnigd en gestript. En ondanks dat, waren ze zo ondankbaar dat ze niet eens een blog voor mij schreven, ze ‘waren moe’. Nu doe ik het een dag later zelf maar.

Gelukkig werden er ook nog wonden geheeld. Het blokje dat bij mijn bips werd ingebracht is vakkundig vastgelijmd en in vorm geschaafd. Het kruintje boven mijn motor werd verder geperfectioneerd, de radio werd minder onaardig gemaakt door Bart en mijn gloednieuwe kaarplaatbalkjes zitten mooi op hun plek. Mijn ingewanden werden gereinigd in een nieuwe bunkrabsessie. Al dat scrubben deed mij bijna alle ellende van de ochtend vergeten. Hopelijk is morgen weer een helende dag waarin ik mij geliefd voel!

  • Trui

 

Het buigen van gangen

De gereedschappen van de botterwerf komen goed van pas!